Kimsesiz Güzel Şiiri - Engin Dinç

Hiç kimse örmemiş saçlarını,
Taramamış, okşamamış...
Hiç olmamış annesi;
Hiç görmemiş, hiç tanımamış...

Yemyeşil gözleri,
Ne kadar hoş sözleri,
Minicik yumuşak elleri,
Sevilmemiş belli...

Bir yetiştirme yurdunda büyümüş,
Bakıcı ablaları annesi bilmiş,
Ziyarete gelenler yalandan sevmiş,
Kimsesizler yurdunda gördüğüm güzeli...

İnsanlar!
Hep şikayetçi halinden,
Yok der düşmez dilinden,
Harama gider dönmez yolundan,
Şükret ey ahali bak gördüğüm güzele...

ENGİN DİNÇ