Kimsesiz Günlerimde Esiyor Fırtınalar

Hedefsiz bir gemiyim faydası yok rüzgârın,
En sessiz günlerimde esiyor fırtınalar,
Duyan yok, dinleyen yok, faydasız intizarın,
Kimsesiz günlerimde esiyor fırtınalar.

Bağımda şakımıyor, ötmez olmuş bülbüller,
Çiçekler boynu bükük, açmıyor gonca güller,
Son deminde, son güzde mutsuz kalmış gönüller,
Hep sensiz günlerimde esiyor fırtınalar.

Giderken tek bir günü bin yıla bedel ana,
Bir veda busesini dilerdim senden bana,
Ecel gelip çatmışça, veda ederken cana,
En densiz günlerimde esiyor fırtınalar.

İki ayrı toprağın bahçesinde iki can,
İki ayrı yürekte, iki aynı heyecan,
Soruyorum kendime elde ne oldu kalan?
Esersiz günlerimde esiyor fırtınalar.

Biri sevip de beni bir mutluluk arasa,
Ne olurdu sıcacık bir sevda ile sarsa?
Ne olur söyle bana azıcık sevgin varsa,
Sevgisiz günlerimde esiyor fırtınalar.

04.Mart.2009 22.55