Sevgisiz kalınca çatlar yarılır
Dört yandan yaş döker kimsesiz dağlar
Kara sevdasıyla derde karılır
İçin için yanar ve sessiz ağlar
Dağların bağrında yılan beslenir
Üstünde rengârenk kuşlar seslenir
Kelebek uçuşur ceylan hislenir
Onları oraya aynı his bağlar
Gelenden gidenden habersiz yollar
Bazen kavuşturur bazen de yollar
Zirveye ulaşma fırsatı kollar
Ovayı tepeye ilgisiz bağlar
Sızlayan kalbini tüneller oyar
Engeller ardında bir esir o yar
Dağ gibi çakılı hasrette koyar
Hüzünle geçiyor güzelim çağlar
Onur dağlar kadar bir de o gurur
Aşksa yüreklerin kökünde durur
Her atışta içsel kurşunla vurur
Sanmayın o ateş sevgisiz dağlar
Kayıt Tarihi : 10.2.2007 22:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/10/kimsesiz-daglar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!