Ne üstte var ne de başta
Tam anlamıyla sefillik diz boyu
Henüz sokakta oynayacak yaşta
Gözleri arkadaş edinmiş korkuyu.
Ne çiçekten haberdar, ne meyveden
Acı çekiyor hep ciğerlerine
Hiç kimseye “halim şu” demeden
Aç giriyor tüm özlemlerine.
Dolu donuk gözlerle bakıyor
Rüyalarında gördüğü rahatlığa
Her geçen gün umutlarını yakıyor
Işık olsun diye insanlığa.
Kayıt Tarihi : 15.2.2005 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/15/kimsesiz-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!