Gece ayazdan buz kesmiş ellerin,
Kör karanlık içinde kör olmuş gözlerin.
Kaldırım kenarında kıvrılmış yatan mendilci çocuk.
Gözleri ağlamaklı,sırtında yırtık bir gocuk...
Karlar yağıyor üstüne çalacak kapısı yok,
Buz kesilmiş,şaşkın bakıyor kasvetli tasası çok.
Süzüyor annesinin yanındaki çocukları,gözleri dolu dolu,
Toplumun aymazlığı mı,nedir bu işin sonu...
Binlerce sokak çocuğu sahipsiz,kimsesiz çaresiz,
Artıyor artık tinerciler,kapkaççılar,toplum çaresiz.
Kendimizi onların yerlerine koyarak bir daha düşünmeliyiz,
Böyle devam ederse sokaklarda daha çok olur kimsesiz çocuk...
Kayıt Tarihi : 16.6.2006 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Buz kesilmiş,şaşkın bakıyor kasvetli tasası çok.
Süzüyor annesinin yanındaki çocukları,gözleri dolu dolu,
Toplumun aymazlığı mı,nedir bu işin sonu...
Yakın zamanda işkenceye maruz kalan çocukları tv.de günlerce gözyaşları içinde seyrettik. ama sadece bununla yetindik şimdi unuttuk bile. Hocamı anlamlı şiiri itibari ile tebrik ediyorum...
TÜM YORUMLAR (1)