Kimsesiz Bulut Şiiri - Resul Aslan

Bir bulutum ben
Kimsesiz olan
Güneşi kaybolan
Üşüyen, yapayalnız kalan
Rüzgar soğuk kucakladı
Sinemden aşağı buz boşaldı
Lapa lapa kar yağdı
Kurumuş dalların üzerinde kırağı çoğaldı
Çocukluk anıları, aşk yaraları
Pişmanlık duyguları
Sevdalı ruh sanrıları
Deliren akıl kuruntuları
Çığla kaplandı
İyileşmiş sanıldı
Yeniden yeşermek için bekler baharı
Gevşeyen, buz kesen gönül yayları
İçten içe üşür taze acıları
Donmuştur ya hissedilmez ağrıları
Kimsesiz bir bulutum ben
Kanı sevgisizlikten çekilen
İnce ince tozup tipiye dönen
Soğuyup taşlaşan, sertleşen
Kar olup yağan, yağdıkça eriyen
Kimi kimsesi olmayan bir bulutum ben

Kimsesiz Bulut (Resul Aslan)

#kar #lapa #çığ #kültür #sanat #yazar#şiir #şair #şiirheryerde #şiirsokakta