Kimsesiz bir sokak Şiiri - Nadir Utku

Kimsesiz bir sokak ortasındayım
Kimsesiz ve sessiz bir sokak ortası
Duvarlarında adlarımız saklı
Sakinleri arasında bizler saklı
ve Bende bu sokağın
Harabeleri saklı

Sonra yudumluyorum sokağın yılgın havasını
Sanki hava ciğerlerime değil de yüreğime doluyor
Hafifçe tebessüm ediyorum, gözlerim kapanıyor
Hep olmasını dilediğim gibi ve sonra yine

Kimsesiz bir sokak ortasındayım
Kimsesiz ve sensiz bir sokak ortası
Kimsesiz olmasında bir kasvet saklı
Sessiz olmasında yalnızlık saklı
Sensiz olmasında biraz Ben saklı
ve hiç olmadığını bilmediğim halde
Senin nasıl yıktığını, harabeye çevirdiğini
Anlayamamda biraz daha
Sen saklısın.