Kimsesiz bir kasabanin, tek nufusuydum
terk edilmis, kuflenmeye birakilmis
bir evin, tek bireyi.
Neden ve nicin gitmemistim, bilmiyorum.
Belki beni ceken, birakmayan birseyler vardi bu evde.
Belki de diger insanlar gibi arkama bakmadan, kosmaliydim.
Neden ve nicin, bilmiyorum.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta