Kimsesiz Bir Çocuğun Sevinci

İlk kazancımla bir otelde yattım
Uzandım yatağa sere serpe
Açtım penceresini ardına kadar
Çektim havayı ciğerlerime dolu dolu
Yaslandım koltuğa krallar gibi
Oh be dedim
Kıraç tarlalarla kuytu eşikler
Kirli hanlar artık gerilerde kaldı
Sardım bedenimi patiska çarşaflara
Koydum başımı pamuk yastığa
Sığamadım kabıma gizli sevinçten
İşe ve aşa kavuştum sayılır sürekli
Çalışma kapıları açılınca önüme
Dingin sularda kulaç atıp
Bükeceğim bileğini üvey yaşamın
Sesimi yükselterek öfkeyle
Ezikliğine inat yazgımın
Karşısına çıkacağım
Hep bundan böyle