Kimsesiz Şiiri - Büşra Koçak

Benim ellerim yetim,
Benim ellerim öksüz,
Benim ellerim kimsesiz,
Çıplak ayaklarıma yağıyor yağmur
Çıplak yüzümü ısıtıyor güneş,
Kimsesiz sokaklar sarıyor artık
Kimsesiz kediler seviyor beni ...
Rahatı kaçmış tüm yastıkların
Taşlar alıyor soğuk nefesimi..
Yer yer dağlık içimin hüzünlü yanları!
Mizacı değişmiş hislerimin;
Koparıyor gün rengi papatyaları...
Beni sen sev yalnızlığım
Salıncağımı sen salla ardımdan
Yükselt kollarımı, ayaklarımı...
Bir kahkaya bırak dağlı yanlarımı,
Dokunmasın hiçbir el, dursun uzakta!
Yollar benim, yol benim, yolcu benim
Uzakta dur yabancı !
Ne anne, ne baba, ne kardeş
Yol benim, yolcu benim
Ben dağlıyım,
Dağlı yanlarımla huzurdayım