KİMSESİZ!
Okyanus okyanus kan damlıyor yurdumun gözlerinden,
Kimsesiz, çaresiz; umarsızca yağmalanıyor derinliklerden,
Yetim bakıyor, öksüz acısı içinde kurtarıcı bir el bekliyor
Karanlık, ışıklar söndürülmüş; talan, yağma dört bir yandan,
Korkaklar sürüsü, suskun… Adalet sökülüp atılmış yüreklerden.
Toprağın altı canlar dolusu kan, üstü yaşayan ölüler dolusu Vatan.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta