Ne bir çiçek bulunur, ne bir yazı taşında,
Ne de bir bayram günü, ağlayanı başında.
Çocuksu toprağını, otlar bürürken şimdi,
Kim bilir, öldüğünü, tam yirmi bir yaşında.
Tutuşan mağribi akşamlar gibi, yüreğin,
Kıpkızıl bir kor olup, yansa sabaha değin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.