Kimsesiz Şiiri - Ali Ekber Çelik

O sabah
Kapıyı sessizce çekip çıktım
Aynı dün sabahki gibi
Merdivenleri üçer beşer indim
Sensörlü merdüven lambalaı bile
Yetişemedi hızıma
Demir kapıya uzandı ellerim
Ve
Binanın dışındaki hava
Geceden ayaza çekmiş
Bakmayın bembeyaz
Pamuk tarlası gibi göründüğüne
Hem beyaz hem soğuk hemde acımasız
Ayağımda eksi elli dereceye dayanacak potinlerim
Sırtım sağlam başımda ise eşimin ördüğü şapkam
Ve bir müddet yürüdüm
Potinlerimin altında ezilen
Kar tanelerinin çıtırtılı sesi ile beraber
Ve bir ağacın dibine
Gözlerim mıhlanmış gibi çakılı kaldı
Daha minicik bir beden
Ağacın dibinde çırpınmaktaydı
Eğilip uzattım ellerimi
Takati olsa kaçacaktı
Oysa o minicik beden
Can havli ile çırpınmaktaydı
Sonra
Aldım avuçlarımın içine
Bir an göz göze geldik
Bakışları bir bebek gibi masumane
Biliyormusun tir tir titriyordu bedeni
Kalbinin atışlarını
Hissedebiliyordum avuçlarımın içinde
Belli beirsiz yaşam mücadelesi veriyordu
Minicik bir bedende minicik bir kalp
Kimsesiz

14.02.2009