Sensizliğin en olmayışı bile,
Gün kadar aşikâr.
Omzuma yüklenenler kadar ağır
-dayan- deyenler kadar dayanılmaz.
Dahası var!
Dahası olanlardan daha uzun,
Sen kadar gerçek.
Hiçbir gazete bizden haber etmiyor
Hüznümüz o kadar basit mi sanki?
Hiçbir yalanda adımız geçmiyor
Her nefes alışımız gerçek mi sanki?
En son bir tren garında buluşuyoruz
Herkeste bir heyecan, bizde sessizlik
Tren hareket ediyor ve el sallıyoruz
Sen bensizlik çekiyorsun, ben kimsensizlik.
Kayıt Tarihi : 21.12.2005 17:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akın Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/21/kimsensizlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!