günün bir gecesi birde iki hecesi var
senin bir cesedin birde....
aslında bu cinayeti çözen
neden cesaret edildiği...
kimse sıradan sanmasın denildiği
öğrenildi...
gecenin ikisinde
cinayeti işleyen bendim.
ve neden yaptığım cesaretten değildi...
basit bir hata
ölünce ölmeliydin içimde....
hata içimden silinmendi..
çok kolay unuttum
seni hala seviyorum dediğini...
kalan bendim
yada giden hiçbir zaman sen olmadın..
çok kolay vazgeçtim resmine bakmaktan..
güzeldin, herkezde seni öyle severdi
çoğu ağladı öldüğünde..
ben ağlamadım..
en çok ben sevmiştim çünkü..
ve en çok ben kurtulacaktım senden...
zanlı yakalandığında...
zannedilen hiçbirşey yoktu...
o suçsuzdu.. ama seviyordu...
bende seviyordum ve
bu cinayette herkezi suçluyordum..
senin bir cesedin birde üzerinde...
aslında yakışıyordu..
ve sana en çok yakışan şey
ölümünü izliyordu...
herşeyin ölmesi gerekiyordu
öldü...
artık bir 'fail-i meçhul'sun...
ve artık ölümü sende seviyorsun....
ölüm ölünün üstünde...
Kayıt Tarihi : 8.7.2006 20:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!