Ben ölünce sevgilim evimi kimsenin uğramadığı bir müze yaparlar belki
Tozlu raflarında dizili kitapları tekrar tekrar olmayan ziyaretçilere açarlar
Girişi biletini hüzünlü yalnızların gözyaşları yaparlar belki
Tahta kuruları kemirmez üzerinde öldüğüm sandalyeyi
Ziyaretçiler nasılda acırlar bana
Sana yazıpta gönderemediğim mektupları okudukça
Ben ölünce sevgilim, evimi kimsenin uğramadığı bir müze yaparlar belki
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta