Işıklar sönerken bir bir şehrin gecelerinde
Derin bir sensizlik çökerken bu yüregime
ve ruhumun ışıkları tarumar olmuşken yarab
Anladımki kimsenin özledigi degilim artık
Tamiri yok yüregimde açan bu yaraların
Yıldızlar kadar uzak bana senin duaların
Ve içimde büyürken sana olan özlemim yarab
Anladımki kimsenin özledigi degilim artık
Hazan sarısı hüzünleri taşırken bedenim
Şimdi sevgiden eser kalmadı kalbimde
ve rüzgar misali sürüklenirken sana yarab
Anladımki kimsenin özledigi degilim artık
Şükrü Karataç
08/07/2010/ 22.53
Kayıt Tarihi : 9.7.2010 14:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaan Karataç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/09/kimsenin-ozledigi-degilim-artik-yarab.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!