kimsenin kalbinde yerim yok benim,
hiç birisi adımı buğulu camlara yazmadı sevgililerin,
yağmurdan arta kalan bir hüzünle,
kimse söylemedi beni sonbahar akşamlarına...
benim ellerimde çirkinliği, yaşadığım günahların,
gözlerimde kekik kokulu dağların, gece yalnızlığı,
büyüyor içimdeki cehennemler,
azalıyor gittikçe umutlarım..
ve umarsızlıklarım..
gün geçtikçe çoğalan umarsızlıklarım,
bir intihardan arta kalmış sessizliği yaşıyorum,
ve bütün ölülerin toplam yalnızlığını giydim sırtıma,
ölüleri kıskandırıyorum....
kimsenin kalbinde yerim olmadı benim..
hiçbirisi adımı buğulu camlara yazmadı sevgililerin,
yağmurdan biriktirilen bir hüzünle,
kimse söylemedi romantikliğimi, sonbahar akşamlarına....
Kayıt Tarihi : 30.9.2005 12:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!