Hiç Kimsenin Bir İkinci Eli Yok

Gitgide geniş bir avluya benziyor hareketsizliğimiz
Çok gölgeli koru altına düştüğü yer düşlerimizin

Sesimizi daha tasarruflu kullanıyoruz
Ve bütünü ile kesiliyor nefesimiz
Çimenlere basmayınız levhaları önünde

Dümdüz bir duraksama dünya için
Düpedüz azalması artık yeşilin,
Suskunluklar dikiyoruz
Sökülmüş ağaç köklerine uzun ve yekpare
Hiç bakmadan geçiyoruz kıyısından
Ezilmiş çocuk cıvıltılarının

İkinci bir gözümüz yok artık!

Yok! hiç kimsenin ikinci bir eli de,
Başka bir eli yoklayacak
İçine son ışığı yakacak, ne bir abajur
Kirpik uçlarımıza düğümleyeceğimiz ne
Mavi bir gök ne de bir dağ kıyısı!

Gitgide geniş bir avluya benzedi
Hareketsizliğimiz
Ve vura savura orada
Siyah saçlarını zaman döndürdü

Dağınık göçüklere bizi...