Kimsem Yok Anne Şiiri - Hikmetullah Yetkin

Bir sen vardın, sende gittin YA ANNEM...
Sevgiliye güven dedik, güvenmekten belimize ağrılar girdi.
Aşka intikam dedik, en büyük dersi biz aldık.
Söyle bana güzel annem. Senden başka, seven var mı BU DÜNYA DA?
Sevgili, seviyorum der. Gider... Kardeş, eşe düşkün olur.
Be annem. Sana dokunaklı sözler diyen evlat nerede?

Ah be... Annem, ah…

Katliam olmuş çevrem. Verem misali Pervar.
Dost cepten yana olmuş, beni bu duruma düşündüren ne?

Bak annem yine sokaklar Fransız şiirlerini okumakta,
Kulaktan kulağa fısıltılar duyulmakta…
Bak annem istediğin gibi,
Şiirin kafiyelerin de hiç senden söz edilmiyor.

İyinin cebinde yok ki akrebi, lehçe lehçe okunsun…
Yine sen yoksun annem, başımda ağlayan yok, ilk baş okşaman yok…
Bana kızacak sinirli bakışların yok…
Sigarama laf atacak, terlik fırlatacak biri yok.
Peh… Ne gündü ama o günler annem.
Dilimin kesilmesiyle, feryat ederek, dünyayı etrafına toplaman,
Be annem o günler unutuldu mu sanırsın,
Milyonlarca genç senin için feryat EDİYOR. Bunu bilesin annem.
Sen yerinde rahat uyu annem.
Ha... Bu ara da annem.
Senden uzak olduğumu sanma, bende bir kaç adım öten-deyim..