Kimsem yok anne... Şiiri - Hikmetullah Y ...

Bir sen vardın, sende gittin...
Sevgiliye güven dedik, güvenmekten belimize ağrılar girdi.
Aşka intikam dedik, en büyük dersi biz aldık.
Söyle bana güzel annem. Senden başka seven var mı?
Sevgili, seviyorum der gider... Kardeş, eşe düşkün olur.
Be annem. Sana dokunaklı sözler diyen evlat nerede?
Ah Annem ah…
Katliam olmuş çevrem. Verem misali Per var.
Dost cepten yana olmuş, beni düşündüren de ne?
Bak annem yine sokaklar Fransız şiirlerini okumakta,
Kulaktan kulağa fısıltılar duyulmakta…
Şiirin kafiyelerin de hiç senden söz edilmiyor.
İyinin cebinde yok ki akrebi, lehçe lehçe okunsun…
Yine sen yoksun annem, ilk baş okşaman yok…
Bana kızacak sinirli bakışların yok…
Sigarama laf atacak, terlik fırlatacak biri yok.
Peh… Ne gündü ama…
Dilimin kesilmesiyle, feryat etmen, dünyayı etrafına toplaman,
Be annem unutuldu mu sanırsın.
Milyonlarca genç senin için feryat feryat inliyor.
Sen yerinde rahat yat annem.
Ha bu arada…
Senden uzak olduğumu sanma, bende bir adım öten deyim.