Bugun kimsesiz kaldım
Artık ne tutunacak dalım
Nede kesebilecek bir tutundugum var
Kimsesizim diye itiyorlar köşeye
Kimsesizim diye vuruyorlar sinsice
Ey rab ben artık kimsesiz kaldım
Ak Sakallı dedeler bana şeker verdiler
Hayır hayır onlar işin sevap kısmında
Başımı okşadı usulca
Ben acınacak birimi oldum?
Acımayın bana şevkat gösterin
Ey kimsesizlerin kimsesi kimsem kalmadı
Ezan okunurken açılan koca sema
Meleklere söyleyin ellerimden tutsun
Kırılan kolummu kalbimmi bilmiyorum
Ne yani ben şimdi kimsesizmi kaldım?
Üzülen benmiyim yoksa şu adamcagızmı?
Vurduğu tokat yüzündemi patladı?
Biliyormusun ey amca ben kimsesizim
Bana sakın acıma
Yoksa lugatında biraz merhamet
Sakın sanma kimsesiz kaldım
Acaba Hakkın tarafından koparsam
Kimi bulurum yanımda diye soran evliya
Ey nefsini yenen kul
Uçmaman için bana bir engel göster?
Meleklerin elinden su içen eller
Bir yudum su verirmisin
Kimsesiz kaldım koca dünyada
Banada bir yol gösterirmisiniz?
Şimdi ben kimsesizmi kaldım?
Ne olur bir şey söyleyin artık
Gözlerimde akan yaşın adına
Ne olur kimsen var deyin
Sana sığındım ey kimsesizler kimsesi
Bana kimsen yok diyorlar
Sen merhametinle göster onlara
Dermiş gibi var her kimsesizin bir kimsesi
Kayıt Tarihi : 20.6.2009 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Bugun kimsesiz kaldım
Artık ne tutunacak dalım
Nede kesebilecek bir tutundugum var ' demeyin. Kendinize güvenin her koyun kendi bacağından asılırmış. Başkasına tutunursanız yarı yolda kalırsınız.
Her şeyi kendi aklınızla yapınız.
Allah; 'Akıl verdim, kullan kulum!' demiş. Okurlar anlamasa da, sizin ne demek istediğimi anlayacağınızdan eminim.
Tam puanımla tebrik ediyorum yürek sesinizi.
Selam ve sevgiler gönderiyorum.
TÜM YORUMLAR (2)