Kimsesiz demek, hayatta yapayalnız demek.
Görevi çile çekmek, tek yaptığı düşünmek.
Hayali oturup, hep bir arkadaş beklemek.
Derdi hayaliyle, kendini teselli etmek.
Şu hayatta benim kimsem yok, yapayalnızım.
Bu koskoca dünyada bir tek ben mi şanssızım?
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta