Kimseler Yok Şiiri - Sadun Aksüt

Yalnızlığımda
bahçemdeki ulu bir çam ağacı ile,
dallarına konan kuşlarla
balkonumdaki çiçeklerle
sohbet ediyorum.

Bir kadeh içki elimde
bir şarkı dilimde:
hafifçe mırıldanıyorum:
Firkatin aldı bütün neçve vü tâbım bu gece.

Derken bir başka şarkı çınlıyor kulaklarımda.
Sen yoksun, o yok, ben yalnız çıldıracaktım!
Canlar yok, kimseler yok...
Arzu, firkat, hasret...
Sabret Sadun, sabret.

18 Nisan 2020