Kimseler Üzerine Şiiri - Ahmet Karameşe

Kimse kimsenin dostu olmazmış bu zamanda,
Kimse sırtını başka bir kimseye dönmezmiş;
Vurulmaktan korkarmış ki bu kimseler; başkalarını vurmuşlar kendileri…

Kimse, başka bir kimseye, kimsesi değilse;
Kimmiş ne imiş ne olmuş diye bakmazmış...
Baksa bile o kimseyi umursadığından değil;
Merak duygusunu bastırmaktan bakarmış…

Kimseler içinde kimsesiz kalmak veya kimsesizler içinde kimsesi olmak farkı..
Kimsenin kimseye ihtiyacı;
Kimsesizliği seçmenin kimseye faydasızlığı…
Ve benzeri hallerde danışılabilecek kimseye sorulması;
Kimsesizlik ile kimsesi olmak arasındaki farkı…

Hâsılı kimsenin kimseye kalmamış diyorlar faydası…
Bunu diyen kimselerin kendine bile yok ki faydası..
Düşünen insan fayda vermez mi kimseye;
O kimse değil midir ki;
Kimseye kimsesizliğini unutturup dost olan, yol gösteren…

Kimseler vardır ki
Bir kimsenin başına gelen olayı izler öyle uzaktan; belki tınlamayarak
Gün gelir izlersiniz ki o kimseyi
Aynı olay başına geldiğinde
Hıçkırıklara boğulmuş ağlayarak…

Kimse bir kimseye başka bir kimse tarafından kimsesizliğe terk edildi diye
Sürekli kimsesiz kalacakmış gibi davranmamalı...
Belki kimsesizliğinin sebebi başka kimselerin onu kimsesi var sanıp;
Başka bir kimsesi olmaktan kaçınmalarıdır…

Kimse, kimseye kimsesi yok diye
‘’ Kimsesiz kalmaya mahkûm kimse’’ gözüyle bakmamalı...
Zira onu kimsesiz yapan kimselerdir zaten…

Kendinden başka hiç kimseyi düşünmeyen kimseyi başka kimseler neden düşünsün? ?

Kimse bir kimseye herkesin önünde herkesçe bilinen kimsesizliğini hatırlatmasın...
Belki o kimse herkesin içinde bulunan bir kimseyi dost edinebilir.
Evcil acılarından sebep kimsesizliği seçmiş de olabilir..
Belki mecburiyettendir kimsesizliği..
Söyleyin bunu kim, nerden bilebilir? ? ...