Kimseler Seni Bilmeyecek Şiiri - Berdal ...

Gideceksin bir iz bile bırakmadan ardından
Adın anılmayacak gizli fısıltılarda bile
Yokluğun çatıya vuran damla denli hissedilmeyecek
Ortak günahlarımız gibi sandukaya gizlenecek hatıran

Ayaz izlerin de öyle, ne bilen olacak, ne bulan
Alay edilmek için olsun, olmayacak
Bir kafiyelik yerin çocukların tekerlemelerinde
Unutulmaya yatılacaksın lekelenmiş bir namus gibi
Öyle “bir varmış bir yokmuş” gibisine değil
Gökyüzüne yükselen dumanlar gibi silinip gideceksin

Kasırgaları imrendiren öfkemiz bile senden esirgenecek
Sükûtumuz, sükût-u hayalin olacak
Vardın ve yoksun: hepsi bu...
Tut ki Atlantis’te yaşadın
belki Challenger’da meydan okudun Varedene
ya da bir göktaşı gibi kaydın
kaydın bulunmadı

Düşün, güne mütebessim bakacak ayçiçeği sensiz
Gayrı havuza atılmayacak bebeler kışları
Toprak topraklığını, insan insanlığını bilecek
Lâkin kimseler seni bilmeyecek

03/01/2005