Hayat yoldaki kaldırım taşlarından ibaret
Şu üzerine bastığımız taşlardan.
Toprağı yok ettiler, ağaçları da...
Üzerine betonlar serdiler,
çiçekleri serer gibi.
Umursamadılar oradaki yalnız çiçeği.
Aşkları da önemsemedi bazıları,
beton kalpleriyle.
Sevildiklerini bilmeden...
Aşkların önüne setler çektiler kendi düşünceleriyle.
Bakışlar çok şey anlatıyordu.
Sevgiyi, dostluğu bazen yaşama sevincini.
Onu da engelledi betonlar.
Üzerinde betonu umursamayan,
Yalnızlığa alışan toprak bile ağladı kendi yalnızlığına.
Kimseler duymadı sesini kendisi yüzünden...
Cihangir ELBASAN
Aralık 13
Kayıt Tarihi : 5.7.2001 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!