Kimseler Bilmez -Babama-

Baba senin ardından,
Bir sene sonra ağladım.
Kimseler bilmez.

Kıyıda köşede kalmış
El yazılarını toplayıp sakladım...
Tekrar tekrar okudum
küçük defterindeki notları.
Hasretinin yükünden küçüle küçüle
Kimseler bilmez.

Çatal dilli kılıç,
Tek bir şikayet etmez
Savrulup önümüzde
Yol açardı bana
Anneme
Kızkardeşime
Eşini görmediğim azim
Buğuluydu hep yüzüm,
Büyümeye daha var diye
Kimseler bilmez.

Bir akşamüstü sahilden
Sen denize bakarken,
Ben dalgın gözlerine baktım.
Aslan babam,
O güçlü aslan,
Yorulmuştu... Anlamıştım.
Güç olsa da kabullenmek,
Günlerce ağlamıştım
Başımı yastığa dayayıp,
Kayıp giderek kapalı gözlerimin karanlığında
Kimseler bilmez.

Hep mavi giydim yıllarca
Tulumunun rengidir diye
Kimseler bilmez.
Senin ellerinle sevdim oğlumu aylarca
Kimseler bilmez.

Beni nasıl sevdiğini
bilememiştim hiç bir zaman,
Oğlum da bilemeyecek.
Gecelerin içine
alaycı bir tavırla üflediğin sigaranın,
Paketi benim cebimde şimdi
Bu duman hiç bitmeyecek.

Çatal dilli kılıç
O yiğit aslan
Aslan babam benim.
Bilir misin on yıldır
Ben artık senim!