Çekenin derdini çekenden başka,
Bilirim, dese de kimseler bilmez.
Olur da bir zaman düşersin dara,
Gelirim, dese de kimseler gelmez.
Kimi mecnun olup çıkmış dağlara,
Kimi tanrı sayıp, tapmış sağlara,
Kimi can adayıp inmiş bağlara,
Ölürüm, dese de kimseler ölmez
Dünyanın malına, değer verenler,
Laf ile gönlünü yere serenler,
Zemheride taze nohut derenler,
Alırım dese de kimseler almaz.
Gitmiş pazarlardan almış alları,
Aşırmış, toplamış, artan yalları,
Bir gün gelip o da diker nalları,
Kalırım, dese de kimseler kalmaz
Gözün ve yüreğin hep aynı baksın..
Baktı mı gözlerin, yürekler yaksın.
Öldüğünü duyan, ağıtlar yaksın,
Gülerim, dese de kimseler gülmez.
(1998 Merzifon)
(Düzenleme 02/2010)
Kayıt Tarihi : 14.4.2009 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimi tanrı sayıp, tapmış sağlara,
Kimi can adamış namı varlara,
Ölürüm, dese de kimseler ölmez
ŞİİRİNİZDE GÜZEL BİR TAŞLAMA VAR. DUYARLILIĞINIZI KUTLARIM TAYYAR BEY.
ŞİİRİNİZ AKICI VE YALIN.
BEĞENİ İLE OKUDUM. TAM PUAN
SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (8)