Kimseler Bilmeyecek Şiiri - Hamit Atay

Kimseler Bilmeyecek

Kimseler bilmeyecek
Gecenin hangi saatinde
Adını fısıldadığımı yıldızlara.
Gözlerimin nemini rüzgâr sanacaklar
Ve yüreğimdeki yangını
Bir bahar ateşi…
Kimseler bilmeyecek
Sensizliğe nasıl alıştığımı,
Adım adım seni unutur gibi yapıp
Her adımda sana nasıl yaklaştığımı.
Bir tek ben bileceğim…
Ve sen, bilmeyeceksin.
Kimseler duymayacak
İçimde kırılan zamanı,
Bir tebessümle gizlediğim
Bin parçalık yalnızlığımı.
Kalabalık içinde ne çok sustuğumu
Hiç kimse anlamayacak.
Kimseler görmeyecek
Adını sakladığım aynaları,
Her sabah yüzümü yıkarken
Sana dokunan parmak izlerini.
Gözlerim hep başka yerde olacak,
Ama içimde sen.
Kimseler sormayacak
Bir şarkının neden içimi yaktığını,
Bir sokakta neden durup
Derin bir nefes aldığımı.
Bir an, bir bakış, bir cümle…
Hep sen çıkacaksın karşıma
Ve ben, hiçbir şey söylemeyeceğim.
Kimseler bilmeyecek
Bir ömrü nasıl taşıdığımı içinde,
Susarak nasıl haykırıldığını
Bir ismin her hecesinde…
Ve sen…
Beni hiçbir zaman
Böylesine sevdiğimi
Hiçbir zaman
Bilmeyeceksin…
Şiir Hamit Atay..31.05.2025