kimseler bilmeyecek senin geldiğin yeri
damarlarıma kadar yüklendim sürgünümü
maslak’tan aşağı güneş soğuk fakat parlaktı
yağıyordu üstümüze bir kasım sabahı
çünkü bütün kesiklerim seni çağırıyordu
senden izler kırışıyordu alnımda
sen seversen ben buradayım istanbul
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
