Kimseler bilemez seni benim kadar,
Göremediler ki kalbindeki cennet bahçesini
Yaşamadılar ki öyle uzun seneler seninle,
Âlem ne bilsin gönlünde beslediklerini.
Açık gri gözlerindeki o hiç gitmeyen dumana rağmen,
Güzel yüzünde eksilmeyen, insanı sırılsıklam saran gülüşünle,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Anne....... keşke hep yanımızda olsalar..... hic gitmeseler.........
Şimdi, arıyor umutsuzca yüreğim, her yerde seni.
Acıyor gözlerim, yüreğim, dilim acıyor.
Yanıyor içim, içim yanıyor.
Kalbimin tam orta yerinde, bir bıçak sancısı.
Beyimde hiç susmayan bir kuş var, hep seni anlatıyor
Kimseler bilemez ki canımın içi,
Sensiz yaşamanın bu denli çetinliğini çetinliğini.
Ben senin kadar güçlü olamadım ki hiç,
Artık dayanamıyorum anne,
Sensizliğe...
Yıldız Koç Şimşek ..uzun bir şiir olmuş
okuyucusunu yormayan
başarılı bir çalışma kutlarım şairim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta