Kimseler Beni Bilmiyor Şiiri - Sinan Alt ...

Akşamlar gölgelerin tenhalığına düşüyor
Geceler sessizce uykulara hazırlanıyor
Kocaman bir ay doğuyor kızıllıkların arasından
Kimseler beni bilmiyor kimseler tanımıyor

Deniz kenarından gemiler köpük köpük geçiyor
Rıhtımdan sıra sıra güller dökülüyor
Bir gül olmalı gagasında sevimli martının
Kimseler beni bilmiyor kimseler tanımıyor

Ayrılık vakti gelmiş gelmişte geçiyor
Arkamdan yabancı bir el kime el sallıyor
Hayatı tek başıma yaşıyor gibiyim
Kimseler beni bilmiyor kimseler tanımıyor

Karşımdaki köpekler bir acayip havlıyor
Cebimdeki son kuruş sigaraya yetmiyor
Uzaklara dalıyor yorgun gözlerim
Kimseler beni bilmiyor kimseler tanımıyor

Yağmurlar ağır ağır üzerime yağıyor
Sokaklarda yürüyen en tuhaf yalnız benim
Kaldırımda aşina bir yüz yüzüme yüzüme bakıyor
O ben değilim biliyorum
Kimseler beni bilmiyor...