Kimseler
Buğulu camlarında baktın dünyaya,
Ne çok düşünüp durdun.
Kimseler el uzatmadı, kimseler.
Ah o kimseler...
Nasıl da anlamadılar çaresizin halinden.
Usul usul çıktın merdivenleri,
Kimseler duymasın diye.
Sildin gözyaşlarını,
Kimseler görmesin diye.
Yaşamını kimseler uğruna tükettin.
Ah o kimseler...
Nasıl da anlamadılar iyinin halinden.
Kayıt Tarihi : 29.12.2018 06:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!