Kimseden Şiiri - Özgür Ceylan

Evvel yolun izledim
Sonra kaybettim, seni.
Vardım kendimi buldum.
Kaybetmiş, kendisini.

Evvel sesini duydum
Sonra sessizliğini.
Kainat manasını
gözlerinden okudum.

Sende bir bahar gördüm..
Bir kışın ertesini,
gamzelerinle, renk renk
pencereme dokudun.

Yaş gözlerinde sezdim
Hüznün derincesini
Tebessümünde çözdüm
Huzur bilmecesini.

Sende ben,
sırlar duydum ..
Asırlar öncesini...
Sonsuzluğa savurdum,
yarın endişesini...

Sende sabahlar , gördüm
güneşi..
gölgesini...
Kimseden işitmedim
Cennetin böylesini.