Kimse yoktu Şiiri - Zafer Zengin Etnika

kimse yoktu
sezgilere çıkan yolun başında
ay bile karanlıktı

efendilerin verdiği
ekmek bile yetmedi
can yediler içinden
kan içtiler
kutsal kadehler doldu boşaldı
üstüne sigaralar yakıldı

| Şövalyelere görev..bulun |

sövgü bas seslere
tınısal açlık katınca
karın kaslarına makara sardılar
cektiler cekebildiğince
kramplar
lif kopmaları
ve acı vardı

naylonlara sardılar
sterilmiş elleri
kancıkca bir şey
ne adama
ne kadına yakışan

| tanıyorlardı adamı..yalansızdı..olmadık yakıştırmalar ve iftiralar |

ilk ilmekten kan sızdı
bıçak değilmiş kesen
yüzmüş
binmiş giden

ardına nehir ışıkları bağladılar
siz deyin missisipi *
ben deyim yanıyor
köleymiş bu insanlar

| sonra kızdım açlığa..benden daha özgür diye..umursamadı |

adını bağışladı kör çalgıcı
dünya'yı bizden daha iyi anlardı

| düşünsene renk nedir görmemiş..bir sürü şarkı bestelemiş |

uzun marş gecelerinden sonra
kamplar
ve insanlar
tok kalktıkları masalara
siyah çiçek bıraktılar
aç çocuklar bir daha doğmadı
gülenler kapı dışarı
dışarda kalanlar linç
birşey bilemeyenler köle

| İşte böyleydi..içini yitir / Burada şiddet var |

yalnızlığına ok atıp
sapı saman edip dişlerine
bir gece vakti belki de
içine dökeceğin elleri
olmayacak güne oldurdular

| hatırlatsınlar yalnızlığa..gerdeğe gireceğiz onunla..
en az iki yalnızlık daha istiyorum..adları hazır..boşluk ve hiçlik |

Sövdü kör şarkıcı
görmediğim şeyleri becerdim
anıtlar
köprüler
kuleler yaptım
yazanın suçu yok
ben yaptım
körlüğümle seze seze

| görmediği sigarasının dumanından halka yaptı..kimse öğretmemişti..ilginç |

üç parça olsa bir apan/sız/dist
kana bulamadan içinden alınacak
mumyalar kıskanır işte
böyle güzellikleri
sanki mezbaa
hep şiddet dediniz
derdiniz ne
neden böyle delirdiniz

| bilmiyorlar..hep fazla durur hayat..içine çek..içine çek..seviş gülün suyunda..ak pak |

nasıl derlerin uğradığı
son bahçevan bakışı
çim gölgelerine gizlenip
ihbar etti dünyayı
atmosfer fazla
gaz fazla
her yan bilgi
kimse mutlu değil
nereye gidilsin ki

aracınız cekin
en ıssız limanlar sizin
yelken takın ucuna
saklanın insanın olmadığı
herkesin korktuğu yalnızlığa

birşey desem
şimdi küsersin
ben en çok gülen insanı sevdim

| değiştim..değiştin..değiştiler..değişecekler..geri burda çay içmeye gelecekler |

- çay burda paralı
- bedelsiz ne var
- aşk var
- başka
- bilmem
bilmeyenler hep gittiler
çok kalanlar fazla istemediler

////çınar ağacına ve yaprağına selam
ağıt gibi hayat..oy canım..kendi canım ////
Bu kısmı taksici yazdı..efkarlanmıştı

indiği yerden yürüdü rüzgar
ipin ucuna tahta lehim
belkide sancı bağlayacaktı
Biliyordu işte
bu insanlar
bir kirpi neden var anlamayacaktı
aşk istediler hep
aşık olanları kestiler
lime lime ettiler
defnettiler
güzel söze karşı

| Aşk uğramaz oldu yalnızlığa..sancılara.yaralara..
ne vardı..öpseydiniz yanağından ya da alnından |

merhaba
bilinir sır gibi süzüldü içimize
anladık düşününce
ölü/yordu

* Missisipi yanıyor adlı film

9 Temmuz 2004 ' Gece dırdır etmez '