öyle bir dünyanın içindeyizki
ne gülenler belli ne ağlayanlar.
kuru bir yaprağız savruluyoruz,
ne bizi bilen var ne anlayan var.
dünya acılara hep kucak açmış,
sevilen sevenden usanıp kaçmış,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta