Kimse yok…
bir ben varım bir de O;
bir de saat duruyor
karşımdaki duvarda.
Kimse yok…
Ben varım, O da var da;
saat niye hep
12’yi vuruyor?
Sen yoksun…
O, var;
sinmiş ışığı her tarafa.
Sen çapkın, hovarda;
O’nda aşk ve vefa
Kimse yok...
Ben,
O
Ve saat....
Kayıt Tarihi : 10.2.2004 00:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!