Kimse Yok mu? Şiiri - Kemal Yavuz

toprak, çiçek ve ağaç,
duvarların dışında
gönlümün dokusunu
gerek yok saklamaya
oğlumun kokusunu
hasretim koklamaya

havalanma avlusu
duman isi gibidir
duvarların boyası
ödeneği yok imiş
beş kilo plastiğin
izin çıkmaz boyamaya

Yeşil bir yağmur yağar
ampulün ışığında
boyanmıştır duvarlar
yeşilin tonlarında
Mahpustaki umutlar
yetmez hayal kurmağa

insan olma vasfımı
çabuk kaybetmem için
yoğun tecrit yapılan
işkence koğuşumda
kendimle konuşmayı
gene sürdüreceğim:
"Kimse yok mu orada? ..