Ne karanlık sokaklarda bir ses,
Ne de yürüdüğüm caddede bir gölge.
Kimse yok yanımda, hiç kimse.
Bütün evlerin kapıları yalnızlığa açılıyor.
Bütün sokakları hüzne çıkıyor bu şehrin.
Her köşe başından hasrete dönülüyor.
Ne lambaların ışığı bir bedene sarılmış şehvetle,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta