Biliyorum üşüyorsun şimdi,
Belki de ayakların çıplak, açsın.
Belki orada bir ailenin umut bağladığı bir gençsin, okuyorsun.
Belki askersin, yoksa polis mi?
Belki geleceğe kendin gibi fidanlar yetiştirmek için okutuyorsun, öğretmensin.
Vanlım,
Soğuk biliyorum, uykusuzsun, beton ısıtmıyor.
Kolon yastık, duvar yorgan.
Yerin dar, sabaha varıp varamama telaşındasın.
Kardeşin mi yanında can vermiş, yoksa arkadaşın mı?
Evladın mı öldü ana?
Sen çocuk yetim mi kaldın?
Neden bu kadar çaresizsin baba?
Van Gölü de söndürmez şimdi ateşini,
Koşup Ağrıdan kar mı getirsem?
Ya da sen aç bağrını üstüne ağlayayım,
Bir ses edip geliyorum, ben burdayım.
Ses ver şimdi insanlık.
Orada kimse var mııı?
Ismail KılınçaslanKayıt Tarihi : 27.10.2011 02:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ismail Kılınçaslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/27/kimse-var-mi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!