Kimse Sen Değil Şiiri - Yusuf Varol

Damla damla düşüyorsun
ayakizlerimden nasırlaşmış sokaklara
dudaklarımı savurduğum bu kaçıncı gecesi yalnızlığımın
bu kaçıncı yalnızlığı ellerimin, sayamadığım
kimse yalnız değil...
öpüp geceyi iç ediyorum hayalinle ısınmak üzre
ki sadece bir kaç saniyeliğine
faydasız,
sonra düşlerimden yontuyorum o mutluluğu
ama ne çare
kimse hayat değil.

Öyle çok yol var ki
çok gidiş, çok kaçış
ama hiçbiri düş'ün değil
hiçbiri Sen'li değil.
Oysa sadece sen indin içime
bundandır git diyemeyişim kendime
gidemeyişim
kimse yol değil.

Başka gözlerin gereği yok
ne de başka yüzlerin ve de başka hayatların
bilmeden zuhur ettiğinden beri sen en derinime
kimse yaşam değil.

Hale'm olsa da bu yalnızlık halen
beni bilse de nefes diye soluduğu
kimse sen değil.
29 Mart 2010