Her sabah uyandığımda yaşamaktan önce gelirsin aklima...
Hayattan, nefes almaktan önce...
Her nefeste, solukta teninin kokusu gelir.
Bir manolyanin, karanfilin
Çiçeğin kokusunu alamadan önce
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta