Bu yalnızlık beni yordu bitirdi
Telefonum çalmaz kimse aramaz
Sanırım kader beni defterden sildi
Yitirdim gölgemi gülüşlerimi
Bir yüksek hararet içti terimi
Adı yaşlanmak mı bu yalnızlığın
Ahlat ağaçları gibiyim
Bakir bir doğanın kuytularında
Çocukluğumun Şakayıkları var
Yeniden açar mı acep bu bahar
Kim hatırlayacak erdoğan verimi?
Gölpazarı dağları şakayık açar
Sürgünde sığındığım bir bahar
Şeyh Edebali inzivada mı?
Osman Gazi söğütte ebedi yatar
Usulca duaya açtım elimi
Kim kimin umrunda ki bu devirde
Herkes hasta hayat denen revirde
Çareler çaresiz tıpta hekimde
Şifayı zikirde arayıp buldum
Neden kimse okumaz şiirlerimi?
Kayıt Tarihi : 21.1.2022 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlığın ve ilgisizliğin kol gezdiği dünyamızda günümüz insanının serzeniştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!