Kimse meymenetsiz insan..

Hüseyin Demircan
3314

ŞİİR


21

TAKİPÇİ

Kimse meymenetsiz insan..

yaşlı bir kadın da biler diş size
olsanız düzenli saçı taramaz
üstelik adında çıkar işsize
kimse meymenetsiz insan aramaz

doğratıp müdürü rosto lop etler
fırlatır kafaya su dolu petler
fırsat ele geçsin onu sepetler
kimse meymenetsiz insan aramaz

meymenetsiz olmak öyle bir sakat
eş bilip edilmez asla refakat
alır ülkesine mülteci fakat
kimse meymenetsiz insan aramaz

kıllı bir bacakla gezmeyin sakın
dağlayıp tüyünü halhalı takın
dost olup dururda maymuna yakın
kimse meymenetsiz insan aramaz

adama kaşı göz ağzı leb ile
benzeyip o kişi düşüne bile
romoyöz overlok işine bile
kimse meymenetsiz insan aramaz

kir ile pasakla başa çıkasın
burna fert pamuğu niye tıkasın
bünyeyi düzenli sıkça yıkasın
kimse meymenetsiz insan aramaz

kibri taşıyanla bölme peksimet
tevazu yarabbi ne büyük nimet
arada gülümse bol tebessüm et
kimse meymenetsiz insan aramaz

estetik amacı çok uyur yatar
bol spor patoza sap saman atar
yoksa parti kursun o parti batar
kimse meymenetsiz insan aramaz

fena mı? güllümse ve hoşa gitse
zor olur bu dahi sıfatın itse
dünyada tükenip adamı bitse
kimse meymenetsiz insan aramaz

yapma hiç şaseni kısa devreni
kara toprak aldı kenan evreni
mesut eyle mümkün ise çevreni
kimse meymenetsiz insan aramaz

adamın adama kanı kaynaya
ona karşı içte bir şey kaynaya
doğru değil asla küsmek aynaya
kimse meymenetsiz insan aramaz..

Hüseyin Demircan
Kayıt Tarihi : 13.5.2015 12:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hüseyin Demircan