Bende göremiyorum çocuklarımı
Bin yıldır
On bir yıldır
Bilmem ki kaç asırdır
Bana yüz asırdan fazlaymış geldi
He diyemez oldum isteklerime
Cevapta veremiyorum
Bana seslenenlere
Duymuyorum uzaktayım
Kimse kızmasın bana
Duvarları yıksa bile
Karanlığı delemiyor gözlerim
Göremiyorum
Çürümüyor bu demir yığınları
Bu bağnaz düşüncenin insanları çürümüyor
Bir ağıt var, özlem var türkülerim de
Güneşi mi ayırdılar üstümden
Ne gece, ne gündüz gelir odama
Sarılasım var, öpesim var sevdiklerimi
Kırk yıldır hasretim, görmüyorum insanlarımı
Yüz on beş yıldır da memleketimi
Gördüğümde güneş gözümü kamaştırırsa şaşırmam
Sizleri tanıyamazsam da kınamayın
Çirkin görünürse gözüme dünya
Yabancı gelirse yaşamak
Ona da karışmam
Kayıt Tarihi : 17.8.2011 04:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!