Kimse kimseye muhtaç değildir bu hayatta,
Ne bir omuz zorunludur, ne bir el şarttır tutunmakta.
İnsan, kendi yarasını kendi sarar,
Kendi gözyaşını kendi siler, kendi gücünü kendi bulur.
Düşersin… kimse koşmaz bazen yanına,
Kalkarsın… ayakların titrer, ama yine de ayağa kalkarsın.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta