Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
90'DAN 100 HOCAM :-))
İç parçalayıcı bir duygu sadece yaşayan bilir kimsesizliği korkunç bir yalnızlık ve tutunamamışlık sadece empati kurarak anlayabiliriz belki onları..yüreğinize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta