Babalar çocuklar her gün oynardı
Bir başıma kaldım sarmadı kimse
Kimsesizlik çok zor bağrım kanardı
Teskin etmek için varmadı kimse
Titrerdim her gece ateşte yandım
Annemin yerine taşa dayandım
Nice kâbuslarla çokça uyandım
Rüyamı hayra yormadı kimse
Gözüm pencerede bekledim durdum
Babam gelse diye hayaller kurdum
Bana dar gelirdi mükemmel yurdum
Şu yalnızlığımı sormadı kimse
İsterdim okşansın benim de başım
Sevgiye muhtaçtım küçüktü yaşım
Bir babayı görsem dinmezdi yaşım
Hıçkırıklarımı görmedi kimse
www.osmanutkan.com
Osman UtkanKayıt Tarihi : 19.3.2008 16:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)