Kimse bilmez kimsenin halini konuşur
Karşı dağların arkasında acep ne bulunur
Belkide yalnız kalan gariplerle doludur
İçindeki acı sızı adamı yakar kudurtur
Hoştur kendi gönülü bunu kimseye söyleyemezsin
Belkide kendi kendisiyle barışık değil hissedemezsin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta